Asar-I Atika

Eski eserlerin sahibi kimdir? Gunumuzde uluslararasi anlasmazliklarda canli bir yer tutan bu alisilmis sorudan yola cikan Asar-i Atika, eski eserler uzerinden gecmisi sahiplenme olgusunu siyasi ve kulturel boyutlariyla ele aliyor. Arkeolojinin akademik bir disiplin haline geldigi 19. yuzyil sonu ve 20. yuzyil basinda, arkeoloji ve ulus kurma pratikleri arasindaki iliskiye disiplinlerarasi bir bakis acisiyla yaklasiyor. Hukumetlerin, muzelerin, arkeologlarin ve kazi iscilerinin eski eserler uzerindeki hak iddialarini inceleyerek arkeolojinin kulturlerarasi iliskiler ve iktidar mucadelelerinde oynadigi rolu ortaya koyuyor. Zeynep Celik, Osmanli Imparatorlugu sinirlari icindeki eski eserlere dair uluslararasi soylemi aciga cikarirken, Avrupa muzelerine nazaran yeni olusan iki muzenin kurulus ve buyume sureclerini de karsilastiriyor: Istanbul'daki Muze-i Humayun ve New York'taki Metropolitan Museum of Art. Calismasinda kurumlarin otesine uzanarak Batililar, Osmanli memurlari ve isciler arasindaki etkilesimi cozumleyen Celik, kazi iscilerinin sesi gibi arkeoloji tarihinde geri planda kalmis bakis acilarini da gundeme getiriyor.