Felsefe Siirleri

Deniz fenerininki gibidir: Aydinin da isigi. Birisi gemileri, digeri insanlari aydinlatir. Onlarin sayesinde: Gemiler ve toplumlar yollarini bulabilirler."Batmaktan" kurtulup ayakta kalabilirler. Yeter ki: Isiklari sondurulmesin. Hicbir fener, hicbir kosulda; bir geminin tonajini ve bandirasini sormaz. Gercek bir aydin da öyle: Aydinliginin bilgisini sunarken; insanlarin hicbirine, ne irkini ve cinsiyetini ne de inanc tercihini sormaz. Aydin dedigin; ayni zamanda gercekcidir.! Her ikisi de; issiz ve sessiz geceler boyu calisarak; aydinlatmaya cabalar karanliklari. Aydinlar da fenerler gibidirler: Ortaktir yalnizliklari!. Ozetle: "Ben de; Kucuk bir "burunda" Kucuk bir deniz feneriyim, Humanizmin ise; sadik bir neferiyim. Isigimi hep cakarim, Her durumda. Yasam benim kutsalim: Yasayan her canli benim umurumda. Fenerler, kimseleri aramazlar; Arayanlar, mutlaka onlari bulurlar: Cogu kez de zor durumda. Hic yilmam; bunu hep yaparim! Hepsi "Felsefe Siirleri"nde